przysięgać się

См. также в других словарях:

• przysięgać się – przysięgnąć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} przysięgać, zaklinać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przysięgał się, że auto nie było kradzione. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przysięgać — ndk I, przysięgaćam, przysięgaćasz, przysięgaćają, przysięgaćaj, przysięgaćał → przysiąc przysięgać się pot. to samo, co przysięgać Przysięgał się na wszystko, że nie zawiedzie zaufania …   Słownik języka polskiego

• przysięgnąć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. przysięgać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kląć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} przysięgać, zaklinać się, mając na celu głównie uwiarygodnienie postępowania czy sądów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kląć się na wszystkie świętości. Kląć się na honor. Kląć się na ojca i matkę. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zaklinać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} żarliwie zapewniać o czymś, przysięgać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaklinał się, że to nie jego wina. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• świętość — Prosić, błagać, zaklinać, przysięgać na wszystkie świętości «prosić, błagać, zaklinać, przysięgać itp. usilnie, gorąco, żarliwie»: Zawiozłem bratu pieniądze i zaklinałem go na wszystkie świętości, żeby zerwał z tym gangsterem. J. Płoński, M.… …   Słownik frazeologiczny

• przysiąc — a. przysięgnąć dk Vc, przysiącsięgnę, przysiącsięgniesz, przysiącsięgnij (przysiącsiąż), przysiącsiągł, przysiącsięgła, przysiącsięgli, przysiącsiągłszy przysięgać ndk I, przysiącam, przysiącasz, przysiącają, przysiącaj, przysiącał «złożyć… …   Słownik języka polskiego

• złożyć — dk VIb, złożyćżę, złożyćżysz, złóż, złożyćżył, złożyćżony składać ndk I, złożyćam, złożyćasz, złożyćają, złożyćaj, złożyćał, złożyćany 1. «zgiąć, załamać coś w kilkoro, sprawić, żeby coś nie było rozpostarte, załamując coś w kilkoro lub zginając… …   Słownik języka polskiego

• cień — m I, D. cienia; lm M. cienie, D. cieni (cieniów) 1. «ciemne odbicie oświetlonego przedmiotu padające na stronę odwróconą od źródła światła» Krótki, długi cień. Cień drzewa, wieży, domu. Drzewa dawały dużo cienia. Cień pada na coś, kładzie się,… …   Słownik języka polskiego

• popiół — m IV, D. popiółpiołu, Ms. popiółpiele; lm M. popiółpioły 1. «pozostałość (w postaci szarego proszku) po spaleniu substancji pochodzenia organicznego, zwykle drzewa, węgla» Miałki, gruby, szary popiół. Wybierać popiół z pieca. Wygrzebywać z… …   Słownik języka polskiego

• kląć — ndk Xc, klnę, klniesz, klnij, klął, klęła, klęli «używać wyrazów obelżywych, zwykle w zdenerwowaniu, w złości na kogoś lub coś; złorzeczyć, wymyślać» Kląć brzydko, ordynarnie, straszliwie, szpetnie. Klął na złą pogodę. Złościł się i klął przez… …   Słownik języka polskiego